Ćwiczenia poliwagalne, teoria i wyjaśnienia

Teoria poliwagalna to teoria tego, w jaki sposób nasz autonomiczny układ nerwowy reaguje na sygnały bezpieczeństwa i zagrożenia. Teoria ta została opracowana przez Stephena Porgesa, amerykańskiego neuronaukowca.

Autonomiczny układ nerwowy to część naszego układu nerwowego, która działa automatycznie, bez naszego myślenia o tym. Jest on odpowiedzialny za wiele funkcji organizmu, takich jak bicie serca, oddychanie, trawienie i ciśnienie krwi.

Autonomiczny układ nerwowy składa się z dwóch części: współczulnego i przywspółczulnego układu nerwowego.

Współczulny układ nerwowy jest również znany jako układ "walcz lub uciekaj". Jest on aktywowany, gdy znajdujemy się w niebezpiecznej sytuacji. Powoduje przyspieszenie tętna i oddechu, napięcie mięśni i wzrost ciśnienia krwi. Wszystkie te reakcje pomagają nam przetrwać w niebezpiecznej sytuacji.

Przywspółczulny układ nerwowy jest również nazywany układem "odpoczynku i trawienia". Jest on aktywowany, gdy czujemy się bezpiecznie. Powoduje spowolnienie tętna i oddechu, rozluźnienie mięśni i spadek ciśnienia krwi. Są to reakcje, które pomagają nam zregenerować się po stresie i odpocząć.

Teoria poliwagalna zakłada, że przywspółczulny układ nerwowy składa się nie tylko z jednego, ale z trzech różnych układów:

Grzbietowy układ błędny jest najstarszym i najbardziej prymitywnym systemem. Aktywuje się, gdy znajdujemy się w niebezpiecznej sytuacji i nie możemy walczyć ani uciec. Powoduje, że chronimy nasze ciało, odcinając je od świata zewnętrznego. Może to objawiać się takimi symptomami jak zamrożenie, drętwienie lub paraliż.

Brzuszny układ błędny to najnowszy i najbardziej zaawansowany system. Aktywuje się, gdy czujemy się bezpiecznie. Pozwala nam otworzyć nasze ciała na świat zewnętrzny i łączyć się z innymi. Może to objawiać się takimi symptomami jak relaksacja, spokój i radość.

Teoria poliwagalna ma istotny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Jeśli często znajdujemy się w stanie niepokoju lub stresu, może to prowadzić do nadmiernej aktywacji współczulnego układu nerwowego. Może to objawiać się takimi symptomami jak wysokie ciśnienie krwi, kołatanie serca, bóle brzucha i problemy ze snem.

Ponadto nadmierna aktywacja współczulnego układu nerwowego może prowadzić do zmniejszenia aktywności brzusznego układu błędnego. Może to prowadzić do problemów z regulacją emocji, budowaniem relacji i odczuwaniem przyjemności.

Ucząc się, jak regulować nasz autonomiczny układ nerwowy, możemy poprawić nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Można to zrobić poprzez ćwiczenia oddechowe, medytację, jogę lub inne formy uważności.

Oto kilka wskazówek dotyczących regulacji autonomicznego układu nerwowego:

Ćwiczenia oddechowe to prosty i skuteczny sposób na uspokojenie autonomicznego układu nerwowego. Na przykład, spróbuj wykonywać powolne i głębokie wdechy i wydechy przez 5 minut.

Medytacja może pomóc skupić uwagę i zrelaksować się. Istnieje wiele różnych rodzajów medytacji, więc znajdź taki, który Ci odpowiada.

Joga to połączenie ćwiczeń, oddychania i medytacji. Może pomóc zrelaksować ciało i umysł.

Uważność to sposób bycia świadomie obecnym w danej chwili. Uważność można praktykować na przykład poprzez medytację, spacery na łonie natury lub uważne jedzenie.

Safe and Sound Protocol

Twórca teorii Polyvagal, dr Stephen Porges, opracował ważną terapię słuchową, Safe and Sound Protocol. Terapia ta obejmuje 5 godzin kodowanej muzyki. Ta zakodowana muzyka jest specjalnie zaprojektowana do regulacji układu nerwowego. Jest to bardzo pomocne w przypadku zablokowanego lub przeciążonego układu nerwowego.